Zmienił się krajobraz wokół,

a ona wciąż jest świadkiem minionych dni.

Do dziś przy głównej drodze w Soli podziwiać ładny zabytek tradycyjnej architektury drewnianej - dzwonnicę loretańską. 

Dzwonnica znajduje się w Soli na lewym brzegu potoku Słanica przy głównej drodze biegnącej przez wieś. Wybudowana została w 1837 roku. Jest to czworoboczna budowla drewniana o konstrukcji słupowej. Ściany są pochyłe, pokryte w części dolnej gontami, a w części górnej pionowo ustawionymi deskami, ozdobnie wycinanymi u dołu. Górna cześć opatrzona ze wszystkich stron okienkami naśladuje izbice wież kościołów drewnianych. Dach ma kształt niskiego ostrosłupa o wydatnym okapie, jest kryty gontem, z pazdurem i żelaznym krzyżem u szczytu.

Dzwonnica w Soli miała różnorakie zadania do wypełnienia. Rano, w południe i wieczorem dźwiękiem sygnaturki wzywano do modlitwy Anioł Pański. Dzwonienie rozlegało się także przed burzą - dźwięk dzwonu miał skutecznie odpędzać pioruny i nawałnice; alarmował też o pożarze i żegnał zmarłych.