"Dobrowolnie przyrzekam
pod słowem honoru, że póki zdrów będę, na każde wezwanie Naczelnika lub Jego Zastępcy – bez względu na porę roku, dnia i stan pogody – stawię się w oznaczonym miejscu i godzinie i udam się w góry celem niesienia pomocy ludziom jej potrzebującym. Postanowienia statutu GOPR będę przestrzegał ściśle, polecenia Naczelnika, jego zastępców, kierowników wypraw i akcji będę wykonywał rzetelnie, pamiętając, że od mego postępowania zależy zdrowie i życie ludzkie. W pełnej świadomości przyjętych na siebie trudnych obowiązków i na znak dobrej woli, powyższe przyrzeczenie przez podanie ręki Naczelnikowi potwierdzam" -
słowa ratowniczego przyrzeczenia towarzyszą tym, którzy w zdecydowali się nieść w górach pomoc. Mowa oczywiście o ratownikach GOPR.
Grupa Beskidzka GOPR powstała w 1952 roku, a obszarem jej działalności jest teren Beskidu Śląskiego, Małego Żywieckiego oraz zachodnia część Beskidu Makowskiego.
Za początek działania Grupy uznaje się datę 25 listopada 1952 roku, kiedy to powstało Beskidzkie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe. Beskidzka Grupa GOPR w sezonie zimowym utrzymuje kilkadziesiąt punktów ratunkowych tzw. "dyżurek GOPR" oraz stacje ratunkowe czynne cały rok i przez całą dobę - Leskowiec, Barania Góra, Przegibek Żywiecki.
Fot: arch.GOPR Beskidy
Nieco historii
W Beskidach pierwsze stacje powstały na przełomie lat 1933 i 1934 na Hali Miziowej pod Pilskiem oraz na Markowych Szczawinach pod Babią Górą. W lutym 1937 roku powstał Związek Babiogórskiego Pogotowia Ratunkowego przy Komisji Klimatycznej w Zawoji, który to do czasów II Wojny Światowej był głównym organizatorem ratownictwa w masywie Babiej Góry. II Wojna Światowa zniszczyła cały dorobek ratownictwa beskidzkiego. W latach od 1947 do 1952 Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (TOPR) zorganizowało kursy ratownictwa górskiego w Beskidach. Dnia 25 listopada 1952 roku powstało Beskidzkie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (BOPR). Ostatecznie, na koniec roku 1952, na Walnym Zjeździe Delegatów TOPR, oraz powstałych kolejno organizacji regionalnych pogotowia górskiego w Polsce, utworzono jednolitą organizację Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GOPR), zrzeszającą wszystkie grupy regionalne w całej Polsce. W Beskidach powstała wówczas Grupa Beskidzka GOPR, która działa do dnia dzisiejszego, jako jedna z siedmiu grup regionalnych GOPR’u.
Kto może zostać ratownikiem?
Aby zostać ratownikiem GOPR-u, trzeba mieć odpowiedni wiek (18–40 lat), przejść dwuletni staż kandydacki, intensywne szkolenie oraz testy i egzaminy kwalifikacyjne, które sprawdzają nie tylko umiejętności teoretyczne takie jak wiedza medyczna oraz topografia terenu, ale także kondycję fizyczną, umiejętność jazdy na nartach itp. oraz zdać egzamin.
Ratownicy GOPR-u na zmiany pełnią 24-godzinne dyżury przez wszystkie dni w roku w swoich stacjach ratunkowych. Umieszczone są one zazwyczaj przy schroniskach większych stacjach narciarskich oraz miejscach wytężonego ruchu turystycznego. W sezonie zimowym ratownicy czuwają nad bezpieczeństwem narciarzyna kilkudziesięciu stacjach narciarskich.
Konsultacja merytoryczna: GOPR Beskidy
