Hala Stopkowa w opowieści Mariusza ''Harnasia'' Kąkola

Po piyknej

wiośnie i tez nie brzydkim pocontku lata nadeseł lipiec, a śnim dziwne i niespotykane na te pore roku psoty i zimno . W dziyj przenikliwy wiater ścigoł po wiyrchak siwe mgły pełne siompawicy, co siekła po plecak jako by cie kto zimnym bicym smogoł, a nocamai zaś rzynsiste desce prały bez ustanku . Juhasi restkami sił paśli stada po rozmokniyntej holi . Sami twardzi i przywykli do trudu i niepogody culi jak kiyrpce łobute na przybuś polom ik po nogag a rozmokniynto skóra zacyno pynkaj i piyc tak kie by ci kto gorki wyngle do botow w sypoł .

Nocami przy łowcak nie sło spaj, bo dno w kolybie zacyno podmokaj a przenikliwy chłod trzons febrom całe ciało . Łognia nie sposob było nakłaś przed kolybom bo ulywa zalywała go w mgniyniu łoka a zwiyrz łośmielony tym faktym tym cynści nocami i nad ranim łodwiydzoł hole . A to bury niydźwiydź połomoł kosory a to wilki jako by zbojnicy z trzok stron nastympowały na kierdel, ktorego ze zazartościom broniły psy i zmordowani do granic ludzki wytrzymałości juhasi. W sałasie na watrze sycało mokre drewno a gryzoncy dym piyk w łocy niemiłośiernie . W ciymnym łod dymu sałasie siedzioł na gnotku baca .

Zmortwiyni rysowało się w jego łocak a pod nosym septoł modlitwe . W palcak przekładoł pociorki rozajca z kokocowego drewna i roz za cos podnosił corne przenikliwe łocy ku niebu . Wiedzioł ze na pogode zaradzij moze jedynie Bog do ktorego teraz modlił sie gorliwie . Pamiyntoł tez jednak ło naukak swoik pra przodkow i nie poniechoł włozynio do watry świynconego zielo z ktorego siwo smuzka wonnego dymu rozesła sie po sałasie. Jego modlitewne rozmyślania przerwoł nogle zgrzyt dźwiyrzy a do środka wloz Mojher Zbojnik brat bace . Zawdy mocnie zbudowany paradny tym razym wyglądoł jak by przyseł tu zza światow . Corno łod dymu kosula przemocono do śpiku kości wisiała na wychudłym ale jednak mocnie zbudowanym cłeku . Namokniynte strzechy kapelusa wisiały ku dole a długi corne po zbijane włosy spadowały mu na ramiona . Przed sałasym słysno było ciche pogwizdowani resty juhasow a zbyrcyni dzwonkow łobznocało ze zegnali na dojyni . Mojher przycisonym głosym łopowiadoł bacy ze psota daje się we znaki ludziom a co gorse zacynajom kulawieć łowce bo mokro i wilgoć przeniko do samej kości . Baca zauwozył ze roz za razym syra zacynajom się chytaj chroboki i strach pod na całom juhaskom brać .

Nie ino na Stopkowej ale tez po wsytkik holak w łokolicy . Pogoda nie łodpusała , desce siekły nieustannie a zmyncone pogodom łowce zacynały dawaj coroz mni mlyka . Tej nocy Baca pod na gumno sałasu i ku ździwiyniu juhasow do rania lezoł krzyzym bez ruchu na zimnym wilgotnym klepisku. Desc proł niemiłosiernie ,a drobne kropelki wody przelatywały przez syndzioły i roz za razym zimne padały a to na gumno a to na kark lezoncego krzyzym bacy . Juhasi porozkładani koło watry lezeli bez ruchu i nik nie śmioł zakócić ciszy ktorom moncił ino pieroncy po dachu desc i sycyni mokryk drewiyn we watrze . W kolybie przy łowcak wartowoł Mojher . Mokry przemarzniynty ,ze zmyncynio zdało mu się ze roz za razym traci świadomoś . Jako by społ ale jednak nie był to syn bo co kwila wyrywało go z teg stanu zbyrcyni dzwonkow a zaś zakwile ucuci przenikliwego zimna . Tak poł na jawie a poł snym przetrwali nastympnom noc . Dziyj jednak łobudził ik cołkiym inksy jako poprzedni . Na niebie nie było juz chmur a rozowe cyste niebo zapalowało się świtym kasik nad Babiom Gorom .

W dolinak siedziały jesce gynste mgły a po holi snuły się mdłe siwe mgiełki jako by duchy wcorajsego dnia który minoł bez powrotnie . Baca siedzioł na progu i jako by nigdy nic przekładoł w palcak drobne pociorki rozajca . Juhasi zacynali jako zwykle swojom robote , łowce radośnie pobekiwały kie tak dugo łocekiwane słonko wykulało się zzo lasa, a jego ciepło zacyno grzoć polany i przemocone kaboty juhasow, ktore zacyny dymić i parować pod ciepłymi promiyniami łocekiwanego łod poru tydni słonka . Kie rusyli na pasiyni z wesołym pogwizdywanim przyjymne ciepło cuć już było w powietrzu, a łod połedniowej strony powiywoł ciepły wiaterek co nios nadzieje na lepse dni i zapach znany tym leśnym chłopcom ,a był to zapach ślebody i nadziei co łotulała przemarziynte kości i napełniała serca i duse górolski radościom . Kasik popod wiyrch łozlyg się cysty dźwiyncny śpiyw juhasa a po kwili z Pawlusi hole za wyskała dziywka co wygnała krowy i jałowki . Radosne wyskani poleciło po holi i łodbiło się łod zbocza Romanki . Pełne jesce rosy i wilgoci lasy skrzyły się kroplami wody a bioło mgła dymiała z dolin i rozpadlin wygnano w niebo ciepłym lipcowego dnia . Baca stoł przed sałasym i łobziyroł się w łokoło a w dusy i sercu dziynkowoł Bogu ze wysuchoł scyrej bacowski modlitwy, co popłynyła tej łostatni nocy ze wsytkik Karpackik hol prościuśko do nojpiyrsego gazdy, co całym światym rzondzi CDN...