Położone jest na
wysokości 1290 m.n.p.
Schronisko zostało wybudowane w latach 1936–1937 przez Gustawa Pustelnika. Początkowo budynek miał być domem mieszkalnym. Był budowany bez zezwolenia, w związku z czym budowa została wstrzymana przez władze administracyjne. Za powstrzymaniem budowy nowego obiektu lobbowała również niemiecka organizacja Beskidenverein, posiadająca w pobliżu schronisko na Hali Lipowskiej. Dopiero interwencja krakowskiego Tatrzanskiego Towarzystwa Narciarzy pozwoliła ukończyć budynek przyszłego schroniska. Obiekt oddano do użytku 16 maja 1937 pod nazwą „Schronisko Tatrzańskiego Towarzystwa Narciarzy – Lipowska”.
Schronisko posiadało 50 miejsc na łóżkach, 3 jadalnie, kuchnię, umywalnię oraz pokój gościnny.
W czasie II wojny światowej dom Pustelnika funkcjonował pod nazwą „Privat–Baude Lipowska”, został rozbudowany i służył za bazę dla żołnierzy niemieckich. Po wojnie schronisko przejął oddział żywiecki Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, który uroczyście otworzył je 25 maja 1947. Formalne przekazanie obiektu przez Powiatową Radę Narodową w Żywcu Polskiemu Towarzystwu Turystyczno - Krajoznawczemu nastąpiło 25 stycznia 1955. W latach 1965–1970 schronisko zyskało centralne ogrzewanie, instalację wodną, światło elektryczne. W latach 80. XX wieku zostało rozbudowane o część murowaną.
